محمدرضا یوسفی روشن - دکتری ژئومرفولوژی و مدرس دانشگاه فرهنگیان ساری
مهران اکبریان سرخی - دانشجوی کارشناسی دبیری جغرافیا دانشگاه فرهنگیان ساری

امروزه توریسم از بزرگترین صنایع وابسته به بخش عمده ای از اقتصاد جهانی، پدیده ای است که از تحرک بالایی در تغییرات زیست محیطی، اثرات و پیامدهای گوناگونی برخوردار است که با اثر گذاری بر بنیان های اقتصادی، اجتماعی و محیطی، اثرات و پیامدهای گوناگونی را در پی دارد. مفهوم پایداری در صنعت گردشگری، طی چند دهه گذشته یکی از اصلی ترین و در عین حال مباحثه انگیزترین مفاهیم توسعه گردشگری و به عنوان چارچوبی برای فهم روندهای توسعه مدیریت منابع طبیعی و گردشگری در سراسر جهان مطرح شده است. این در حالی است که از یک سو پیچیده و غامض بودن این مفهوم و از سوی دیگر نحوه عملیاتی کردن و اندازه گیری پیشرفت به سوی پایداری در صنعت گردشگری، آن شاخص ها و معرف های دقیق و جامعی که بتواند با در نظرگرفتن همه جوانب، پایداری گردشگری را اندازه گیری کند و توسعه پایدار گردشگری را میسر سازد، ضروری به نظر می رسد. بنابراین، پایداری در گردشگری، مستلزم توجه نظام مند به ابعاد فنی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تاریخی و زیست محیطی است تا استفاده از جاذبه های گردشگری، مطالب با نیاز امروز و حفظ و ماندگاری این منابع برای آیندگان باشد.

: گردشگری ، اثرات زیست محیطی، توسعه پایدار، گردشگری پایدار