نغمه پروان - دانشجوی دکتری فلسفه دین دانشگاه آزاد ، واحد علوم و تحقیقات، اسفند۹۴

نوشتار حاضر به بررسی این پرسش می پردازد که آیا در قلب مثلث روانکاوی، دین و فلسفه جایی برای معناداری زندگی و معنویت وجود دارد؟ مقاله تلاش می کند ابتدا با توضیحاتی پیرامون مویداتی که به ویژه در عصر حاضر روانکاوی برای دین و فلسفه به ارمغان آورده است نشان دهد این سه نه تنها اضلاع مثلثی متخاصم نیستند بلکه در حقیقت سازنده یک سه ضلعی هماهنگ اند. هر سه حوزه ی گفتمان، در صورت درست فهمیده شدن، خود درگیر این پرسش هستند که اگر قرار باشد معنادار زندگی کنیم چگونه باید بین باورهای نظری و نحوه زندگی کردن ارتباط ایجاد کنیم؟ پذیرش نظم کیهانی، یکپارچگی، و اخلاقی بودن نظام هستی از جمله مولفه هایی است که گرچه ابتدا از سوی دین و فلسفه برای معنادار زیستن به انسان پیشکش شده است، مطالعات روانشناسی بر آن صحه گذاشته است.

روانکاوی، دین، فلسفه، معنای زندگی، معنویت