فاطمه سیفی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان

وجود شهروندانی که دارای سلامت روحی و روانی لازم برای حضور در جامعه هستند امروزه مسئله ی بسیار مهمی برای جهان است . شهروندانی که نه در زندگی اجتماعی آسیب ببینند و نه عامل تحدید و آسیب برای جامعه باشند . جامع پذیری به عنوان فرایندی که این امر را محقق می سازد مورد توجه و تأکیید است . محیط های خانواده و آموزش رسمی نقش مهمی را در این امر دارند . در این بین مدرسه با توجه به این که دانش آموزان وقت زیادی را در آن سپری می کنند می تواند نقش مهمی را ایفا کند . تأثیر نظام آموزشی و مدرسه بر رفع نیاز های اجتماعی افراد طی فرایند یادگیری، تحت تأثیر عوامل دخیل و اثر گذار بر یادگیری برسی شود. که با توجه به گستردگی عوامل، تمرکز اصلی بر برسی روش ها و آموزش های تأثیر گذار بر یادگیری برخی از مهارت های اجتماعی است . آنچه به عنوان نتیجه دریافت شد این بود که ، یک معلم موثر باید گنجینه ای ازالگوها و روشهای تدریس مختلف داشته تا به هنگام ضرورت و بر حسب نوع درس و شرایط تدریس یک یا برخی از آنها را به کارگیرد. و با بهره گیری از انواع الگوهای فعال تدریس موجبات کسب مهارت ها لوازم زندگی را در دانش آموزان، شهروندان آینده ی این دهکده ی جهانی به وجود آورد.

جامع پذیری ، روش تدریس ، مدرسه ، نهاد اجتماعی ، یادگیری