ارزیابی صلاحیت حرفه ای اساتید دانشگاه تحت محیط فازی تصمیم گیری گروهی (مطالعه موردی : دانشگاه پیام نور مرکز شهریار)

امروزه ارزیابی در حوزه آموزش عالی به دلیل وجود معیارهای ذهنی و عینی تبدیل به موضوع پیچیده ای شده است.ارزشیابی کیفیت تدریس اساتید دانشگاه، تاثیر بسزایی بر ارتقای کیفیت آموزشی دارد. شناسایی صلاحیت های حرفه ایاساتید توانمند و تلاش در جهت تقویت و بکارگیری آن ها در امر تدریس، موجب ارتقاء کیفیت فرآیند یادگیری خواهد شد.این پژوهش با هدف ارزیابی صلاحیت های حرفه ای اساتید دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه پیام نور واحد شهریار در سال1394 به انجام رسیده است. بدین منظور مدلی تحت محیط فازی تصمیم گیری گروهی طراحی گردید که در مدل مذکور بااستفاده از روش تصمیم گیری تاپسیس فازی، صلاحیت حرفه ای 5 نفر از اساتید دانشکده مهندسی صنایع بر اساس 15معیار، شامل: پاسخگویی صحیح به سوالات، استفاده از مثال های مناسب، مدیریت و توانایی برقراری نظم، حضور به موقعاستاد در کلاس، اجرای حضور غیاب دانشجویان، برگزاری کلاس های جبرانی و رفع اشکال، استفاده از امکانات و تجهیزاتآموزشی، میزان انتقال بیان مباحث درسی، بیان اهمیت درس در ابتدای هر جلسه، پرسش مستمر درس در ابتدای هرجلسه، ارائه جزوه درسی، دسترسی به استاد خارج از کلاس، استفاده بهینه از وقت کلاس، ایجاد انگیزه در آغاز تدریسنسبت به موضوع درس، حضور موثر در فعالیت های آموزشی طبق برنامه، مورد ارزیابی قرار گرفت.

Keywords:

تئوری مجموعه فازی , اعداد فازی , تصمیم گیری چند شاخصه فازی , تاپسیس فازی , صلاحیت حرفه ای