یک چارچوب جریان یکپارچه اطلاعات برای مدیریت بحران در ایران

حوادث غیرمترقبه و بحرانی نقش بسیار زیادی در تلفات جانی و خسارات مادی در جهان دارد. ایران به دلیل قرارگرفتن بر روی کمربند زلزله آلپ و هیمالیا و شرایط ویژه آب وهوایی دهمین کشور بالاخیز دنیا و چهارمین در آسیاست و همچنین از نظر میزان وقوع حوادث طبیعی ششمین کشور جهان می باشد. مدیریت بحران جهت کاهش تلفات و خسارات سه مولفه قبل، حین و پس از وقوع بحران را درنظر می گیرد. امروزه با گسترش فناوری اطلاعات در همه حوزه های صنعتی و علمی، دانش مدیریت بحران نیز می تواند جهت مدیریت بهینه و مطلوب و همچنین تسریع در فرآیندهای موجود در مؤلفه های اشاره شده بهره گیرد. نظام اطلاعاتی سنتی در مواقع بحرانی بسیار ریسک پذیر بوده و انعطاف پذیری لازم را برای هماهنگی و تطبیق و کار مدیریتی در شرایط بحرانی را ندارد. تصمیم گیری به عنوان اساسی ترین ابزار مدیریتی در شرایط بحران نیازمند دسترسی به اطلاعات لحظه ای، جامع و یکپارچه از منطقه ی آسیب دیده می باشد. در این مقاله که بر اساس رویکرد کیفی انجام گردیده است. با استفاده از اسناد و مدارک (مطالعات کتابخانه ای) و تحلیل اسناد مطالعه به شیوه تحلیل درونی و تحلیل بیرونی چارچوبی جهت یکپارچه سازی جریان اطلاعاتی مدیریت بحران در ایران جهت به اشتراک گذاری و دسترسی سریع به اطلاعات ارائه گردیده است. این چارچوب در صورت پیاده سازی روند به اشتراک گذاری اطلاعات در سطوح مختلف با توجه به نیاز احساس شده از فرماندهی بحران را بسیار تسریع کرده و اطلاعات جامعی از تمام عناصر، داده و اطلاعات تمام سازمان های درگیر عملیات مدیریت بحران و همچنین پهنه آسیب دیده فراهم می کند.

Keywords:

چارچوب , بحران , مدیریت بحران , سیستم جامع جریان اطلاعات , فناوری اطلاعات