شناسایی و اولویت بندی معیار های طراحی سینما با رویکرد افزایش تعامل اجتماعی مخاطبین

در ایران ما با مشکل فضاهای عمومی در شهرها مواجه هستیم. از یک طرف فضاهای عمومی در شهرها ایجاد می کنیم بدون در نظر گفتن تدابیر لازم که مورد استقبال مردم قرار نمی گیرند و از طرف دیگر مردم خود مکان هایی که به این مسئله اختصاص ندارد را برای گذراندن وقت خود و تفریح انتخاب می کنند که می تواند برای جامعه خطر هایی به همراه داشته باشد. بنابراین توجه به مکان های عمومی شهر یک ضرورت در شهرهای ایران است. سینما از جمله مکان های عمومی در شهر است که به دلیل جذابیت موجود در هنر سینما پتانسیل زیادی در جذب مردم به سمت خود را دارد. امروزه در طراحی سینما در جهان مجموعه های سینمایی مورد توجه هستند تا بتوانند مخاطبان بیشتری را برای سینما به ارمغان بیاورند. این موضوع از نظر شهری هم قابل تامل است و می تواند نتایج مفیدی را به همراه داشته باشد. این نگاه تازه به سینما به عنوان مکان و تاکیدی که بر ارتباط میان مخاطب و سینما دارد، ناگزیر ما را به سمت ارائه مفهومی نو از فضایی واسط خواهد برد، فضایی که بعنوان یک مدیوم در پی برقراری ارتباطی نو میان سینما و شهر می باشد. چنانچه این فضای واسط را از نوع فضاهای شهری و با محوریت تعامل اجتماعی ببینیم، چند مزیت به دلیل ماهیت آن خواهد داشت؛ حضور در فضای عمومی شهری آزادانه، بدون محدودیت و دائمی است و چنانچه این فضای شهری در ارتباط با سینما قرار گیرد، می تواند عامل جذب مخاطب و بازگرداندن سینما به جایگاه خود در جامعه و شهر باشد. ازاین رو تحقیق فرصتی است در جهت پاسخ معمارگونه به منظور رفع مشکلات ساختاری سینما که همان قطع ارتباط حداکثری میان مخاطبین و سینما به عنوان یک مکان است. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابخانه ای و اینترنتی استفاده شده است.

Keywords:

سینما , معماری , مخاطب , تعامل اجتماعی , فضای جمعی