بررسی جایگاه فرهنگ و نیازهای انسان در معماری بومی تبرستان با رویکرد پایداری اجتماعی

معماری پایدار دارای جایگاه ویژه ای در معماری معاصر جهان و همچنین پاسخ گوی مناسبی در برابر مشکلات عصر صنعت می باشد. اما در چند دهه اخیر در بحث پایداری بیشترین تأکید بر عوامل زیست محیطی و اقتصادی بوده و بعد اجتماعی آن کمرنگ دیده شده است . این بعد بیشتر بر روی نیازهای انسان و عکس العمل های کیفی افراد به مکان ها توجه دارد و با توجه به اینکه نیازهای انسان تابع عوامل فرهنگی بوده است پس یادآور رابطه دوطرفه انسان و فرهنگ می باشد . حال این سؤال مطرح می باشد که پاسخگویی به نیازهای کاربر توسط کالبد معماری چگونه حاصل می شود؟ معماری بومی تبرستان از اندیشه و فرهنگ دینی مردمانی که در آن زندگی می کردند نشأت می گرفته است و زیبایی آن در سادگی و پرهیز از بیهودگی عناصر زائد و همچنین در گرو فرهنگ غنی آن ها بوده است . با درنظر گرفتن اصل پاسخگوئی به نیاز انسان در معماری پایدار و با توجه به اینکه نیازهای ما شدیدا برخاسته از فرهنگ بوده و همچنین اینکه در فرهنگ های مختلف هر منطقه نمود نیازهای انسان تغییر خواهد کرد ، روند پژوهش در این گفتار با روش تحلیلی ، اکتشافی بوده و با جمع بندی تعاریف آغاز و علاوه بر بررسی الگوهای پایداری فرهنگی تبرستان در جستجوی نحوه پاسخگویی این الگوهای کالبدی به کدامین گونه از نیازهای انسان(مطابق مدل ارائه شده جان لنگ)، به عنوان اصلی ترین سؤال خود می باشد.

Keywords:

توسعه پایدار , فرهنگ , نیازهای انسان , معماری تبرستان ,