سهیلا کریمی - گروه معماری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارس آباد، دانشگاه جامع علمی – کاربردی استان اردبیل
فریدون ناهیدی آذر - گروه معماری، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، دانشگاه جامع علمی – کاربردی استان اردبیل

هدف از این مقاله، نحوه و چگونگی بکارگیری پتانسیل های موجود یک منطقه (با مطالعه موردی حاشیه دریاچه شهرک کشت و صنعت پارس آباد مغان) با استفاده از تکنولوژی ساخت پیشرفته در طراحی مجتمع های تفریحی-گردشگری تندرستی می باشد. امروزه در طراحی معماری مجتمع های زیستی و تفریحی-گردشگری، امر به خدمت گرفتن منابع اکولوژیک و بوم شناخت یک منطقه (از لحاظ اقتصاد و توریسم)که با استفاده از ابزار تکنولوژیک روز و کارآمد انجام می پذیرد، موجبات تامین اهداف زیباشناختی؛ عملکردی و زیست محیطی، دراطراف عناصر با ارزش و اکولوژیک منطقه می گردد. در این تحقیق که نوع آن نظری-کاربردی و روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی و تا درجاتی تطبیقی می باشد، این نتایج به دست آمد که طراحی و برنامه ریزی فضایی سالم وتندرست، با نگرش بوم شناختی (استفاده از منابع زیست محیطی-پتانسل موجود منطقه)، راهکار مناسبی در جهت پاسخ گوئی به نیازهای روحی- عاطفی و زیبائی شناختی گردشگران و نیز ایجاد بهره وری مناسب و چندگانه از پتانسیل های اکولوژیک موجود در یک منطقه در قالب طرح معماری مجتمع تفریحی- گردشگری، حاشیه دریاچه شهرک کشت وصنعت منطقه مغان می باشد.

اکولوژی؛ بوم شناختی؛ تکنولوژی؛ پتانسیل و اقتصاد