عباس فردوسی - عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور
پروین ده ده زاده سیلابی - دانشجوی دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی
زکیه آفتابی - مدرس دانشگاه پیام نور

اصولا رشد سکونتگاه های غیررسمی و نامنظم و شکل گیری جزیره های فقر در حاشیه و درون شهرها به دلیل حذف اقشارکم درآمد از نظام برنامه ریزی ویا لحاظ نکردن آنها به صورت فعال و به عنوان گروه های هدف در در سیاستگذاری هاست.کارشناسان نیز معتقدند که دلیل اصلی به وجود آمدن سکونتگاه های غیرمجاز کاستیهای برنامه توسعه شهری است. در شهرکرمان نیز اسکان غیررسمی پدیده ایست که در پی و جود یک اقتصاد ناسالم و در کنار سایر عوامل بر مشکلات زیست محیطیو ناپایداری این کلان شهر افزوده است. حاصل مطالعات انجام شده نیز نشان میدهد که حل مشکلات اسکان غیررسمی تنهاصرف هزینه و بودجه نیست، بلکه نیازمند مدیریت بخردانه شهری برای سامان بخشی و آمادگی پذیرش اسکان کم درآمدها درشهر است، لذا در این مقاله سعی برآن است تا ضمن ارزیابی الگوهای توسعه فضایی، رویکرد این طرحها را در رابطه با ایجاد وگسترش سکونتگاه های غیررسمی شهر کرمان با تاکید بر جنوب این شهر و محله امام حسن عسگری ، بررسی نماییم. نتایجتحقیق نشانگر این است که طرحهای توسعه شهری نتوانسته اند در جهت اهداف خود موفق باشند، در نتیجه مشکلات ومسائل شهری رو به افزایش بوده و عدم تحقق اهداف طرحهای موصوف، ضربه ها و لطمه های شدیدی را بر پیکره جوامع شهریایران نموده است که گسترش اسکان غیررسمی را میتوان نمونه بارز آن به شمار آورد

نظام برنامه ریزی، الگوهای توسعه فضایی، سکونتگاه های غیررسمی، جنوب کرمان، شهرک امام حسن عسکری