بهاره افشار - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه پیام نور,
مهرآنا کوهی دهکردی - استادیار، گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور,

آلودگی محیطی یکی از نگرانیهای جهانی است که زندگی انسانها را مورد تهدید قرار داده است.فرآیندهای طبیعی مانند آتشفشان، گرد و غبارو فعالیتهای انسانی مانند معدن، سوخت فسیلی و فعالیتهای نظامی منجر به انتشار فلزات سنگین و تجمع این مواد شیمیایی در اکوسیستم میشود و در آلودگی محیطی تاثیر گذار هستند. هزینه پاکسازی این آلودگیها بسیار بالاست لکن پیشنهاد استفاده از گیاهان برای پاکسازیآلودگی راهکاری کم هزینه و اثر بخش میباشد.گیاه پالایی به عنوان یک روش مقرون به صرفه و سازگار با محیط است و مبتنی بر استفاد ه از گیاهان برای حذف، تبدیل و تمیز کردن آلایندههای واقع در آب، رسوبات و خاک میباشد که به دلیل مزایای متمایز کنندهی آن در مقایسه با تکنولوژیهای معمولی از قبیل جایگزینی خاک، انجماد و شیوه های شستشو توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. بسیاری از ژنها در جذب فلز، انتقال و جداسازی درگیر هستند که انتقال هر یک از ژنها به گیاهان یک استراتژی امکان پذیر در مهندسی زنتیک برای توسعه گیاهان پالایی است.امید است که مهندسی ژنتیک راه جدیدی را برای بهبود ظرفیت گیاهان پالایش برای از بین بردن آلایندههای زیست محیطی پیدا کند.

آلاینده، ریشه مویین، گیاه پالایی