معصومه ابوذریان مقدم - دانشجوکارشناسی ارشد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مهدی قاجارسپانلو - دانشیارگروه خاک شناسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
فردین صادق زاده - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
بهی جلیلی - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

بایوچار با ساختار پایدار خود ذخیره کننده کربن بوده و می تواند به عنوان مادهای اصلاح کننده برای بهبود کیفیت خاک مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر دو نوع بایوچار حاصل از تفاله نیشکر و پوسته برنج بر برخی از خصوصیات شیمیایی خاک شامل واکنش خاک، مواد الی و ظرفیت تبادل کاتیونی می باشد. بدین منظور آزمایشی گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام گرفت. در این آزمایش از دو نوع بایوچار تولید شده در دو دمای ۳۰۰ و ۶۰۰ درجه سانتی گراد در چهار سطح مصرف (۰، 25/1، 5/2 و ۵ گرم بایوچار در کیلوگرم خاک) و در چهار تکرار استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده از این آزمایش مشخص شد افزودن بایوچار به خاک باعث افزایش مواد آلی و ظرفیت تبادل کاتیونی خاک شده است. اثر متقابل بین بایوچار و سطح مصرف نشان داد بیشترین میزان مواد آلی و ظرفیت تبادل کاتیونی در مقایسه با شاهد در بالاترین سطح مصرف از بایوچار تفاله نیشکر اتفاق افتاده که به ترتیب برابر با 12/2 درصد و 86/18 سانتی مول در گیلوگرم می باشد

بایوچار ، خصوصیات شیمیایی ، موادآلی ، ظرفیت تبادل کاتیونی