پایش کیفی آبهای زیرزمینی در سطح استان آذربایجان غربی

کاربرد روشهای آماری در تحلیل و ارزیابی پارامترهای کیفی، گامی مهم در راستای مدیریت منابع آب میباشد. هدف ازاین تحقیق، پایش و ارزیابی کیفیت منابع آب زیرزمینی در استان آذربایجان غربی میباشد. بدینمنظور با انتخاب 21 محدوده در کل استان و انتخاب یک چاه معرف برای هر کدام، پارامترهای آماری طی دوره آماری 1390 - 1380 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جهت طبقهبندی آب زیرزمینی از نظر شرب از نمودار شولر و جهت طبقهبندی آن از نظرکشاورزی از شاخصهای درصد سدیم، RSC و نمودار ویلکوکس استفاده شد. نتایج حاصله از نمودار شولر نشان داد که محدوده بوکان دارای آب نامناسب از نظر شرب بوده و آب بقیه ناحیهها در طبقه متوسط، قابلقبول و خوب بودند. مناسب بودن آبهای زیرزمینی محدوده مورد مطالعه از نظر کشاورزی بر اساس شاخص RSC تایید شد. بر اساسشاخص درصد سدیم، آبهای زیرزمینی اطراف دریاچه ارومیه و شمال استان در طبقه قابل قبول، آبهای قسمت میانی استان در طبقه خوب و آب زیرزمینی قسمت جنوب غربی در طبقه عالی جای گرفتند. بر اساس نمودار ویلکوکس نیز،آب زیرزمینی شمال دریاچه ارومیه، قسمت میانی استان و شمال و جنوب غربی استان، به ترتیب، نامناسب، قابل استفاده و مناسب از نظر کشاورزی بود. ارزیابی تحلیل خوشهای توسط روش وارد برای محدوده مورد مطالعه، کل استان را به 4 گروه اصلی تقسیمبندی نمود. نتایج بررسی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی برای این 4 گروه نشان داد که از لحاظ شرب و کشاورزی، آب زیرزمینی گروه 2 نسبت به بقیه گروه ها مناسبترین آب میباشد.

Keywords:

آب زیرزمینی , پایش کیفی , تحلیل خوشهای وارد , کیفیت منابع آب