حسین علی خنکدارسنگدهی - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران ، پژوهشکده فرایند،تهران
جلیل مرشدیان - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران ، پژوهشکده فرایند،تهران
سیدحسن جعفری - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران ، پژوهشکده فرایند،تهران
حسن اسلامی - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران ، پژوهشکده فرایند،تهران

در این پژوهش سازگاری آلیاژهای پلی اتیلن و اتیلن وینیل استات کوپلیمر ) ) EVA با استفاده از DMA ،SEM و DSCمورد مطالعه قرار گرفته است . اضافه کردن یک فاز رابری مثل EVA باعث کاهش همه درجه حرارت های انتقال میشود . با اضافه کردن EVA در آلیاژ پلی اتیلن و اتیلن وینیل استات کوپلیمر یک پیک پهن دیده شده است . این کاهش درجه حرارت های انتقال و پهن شدن پیکها می تواند به کاهش کریستالینیتی سیستم ها نسبت داده شود . وجود یک پیک انتقال پهن در ناحیه درجه حرارت انتقال شیشه بصورت تئوری و تجربی نشان می دهد که آلیاژها سازگار هستند . اما برر سی های میکروسکوپی نشان می دهد با افزایش مقادیر EVA آلیاژها ناسازگار شده و تشکیل سیستم دو فازی می دهند که ذرارت EVA در فاز غنی پلی اتیلن پخش شده اندبطوریکه در نزدیک دامنۀ ترکیب وسط تغییر فاز در آلیاژ مشاهده شده است . این نتایج نشان می دهد کهDMA به اندازه کافی برای بررسی سازگاری آلیاژهای پلیمرهایی که ساختار زنجیر اصلی شان شبیه هم هست ( مثل پلی اتیلن و و کوپلیمر اتیلن وینیل استات ) حساس نیست . در نتیجه برای چنین آلیاژهایی استفاده از روش مستقیم میکروسکوپی ضروری می باشد .

پلی اتیلن؛ پلی اتیلن وینیل استات ؛ سازگاری ؛ مورفولوژی ؛ DMA