ارایه چارچوبی برای ارزیابی پروژههای منابع طبیعی در ایران

ارزیابی، توجه به روند انجام کار و خروجیهای مثبت یا منفی آن است. ارزیابی در طرحهای منابع طبیعی فرآیند قضاوت ارزشی کلاننگر یک برنامه ملی توسعه طرحهای منابع طبیعی با مقایسه تطبیقی نسبت به آنچه در برنامه در نظر گرفته شدهبا معیار نسبت به آنچه که باید باشد، شکل میگیرد. برای شفاف کردن اهداف هر پروژه، برنامه یا سیاستی، چهارچوب منطقی میتواند بسیار مؤثر باشد. در طول اجرا ، چهارچوب منطقی به مثابه ابزاری معتبر برای بازبینی پیشرفت و اقدامات اصلاحی است.کاملا مشخص است که دستیابی به چارچوبی مدون و کارآمد نیازمند تعیین شاخص و معیار است. این تحقیق سعی برآن دارد تا با روشن کردن اهمیت ارزیابی در پروژههای منابع طبیعی و چگونگی انجام آن، چهارچوبی مناسب ، ارائه دهد. در ارائه یک چهارچوب کلی، باید به دنبال تشخیص اولویتها باشیم و سپس ارزیابی را بیشتر معطوف به آن کنیم. بدین صورتکه مسلما در اجرای اکثر پروژههای منابع طبیعی توجه به بازده اقتصادی و درآمد، هم برای مجریان پروژه و هم برای بهره- برداران از پروژه اهمیت بالایی دارد و لذا از ارزیابی اقتصادی و سپس اجتماعی پروژه صحبت کردن، نتیجهی بهتری در نشان دادن اهمیت ارزیابی دارد. تا زمانی که اهمیت ارزیابی محسوس و ملموس نشود، نمیتوان توقع داشت که ارزیابی جایگاه مناسب خود را در پروژهها به عنوان یک مرحله اصلی به دست آورد.

Keywords:

ارزیابی , طرحهای منابع طبیعی , شاخص , چارچوب