کاروان شانازی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی دانشگاه بوعلی سینا همدان
اشکان فرجی - دانشجوی کارشناسی ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان

بهرهبرداری مناسب از عوامل تولید برای به فعالیت درآمدن امکانات بالقوه، اجرای کامل قانون یکپارچه سازی اراضی، تعاونی کردن تولید یا تجمیع اراضی خرد و پراکنده، ایجاد قطعات اراضی مناسب برای تولید و تجمیع سرمایههای انسانی و مادی پراکندهی کشاورزان از راهبردهایاساسی و مهم در رسیدن به توسعهی پایدار کشاورزی و روستایی محسوب میشود. و مشارکت کشاورزان در امر یکپارچه سازی اراضی زراعیمیتواند زمینه ساز اهداف راهبردی مذکور باشد. قابل ذکر است کشاورزی استان کردستان با بافت سنتی و با واحدهای کوچک بهرهبرداری با مشکلات فزآیندهای روبروست.این تحقیق ضمن بیان ابعاد پذیرش کشاورزان، به بررسی عواملی که بر تمایل آنان به پذیرش و مشارکت دراجرای طرح یکپارچه سازی اراضی زراعی مؤثر می باشند، پرداخته است . تحقیق حاضر از نوع مطالعات کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلیاست که به شیوه پیمایشی یا میدانی انجام گرفته است..جامعه اماری مورد مطالعه شامل کشاورزان منطقه مریوان میباشند که تعداد 222 نفر از انها با استفاده از نمونه گیری تصادفی و بر اساس جدول مورگان انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پرسشنامه ای مشتمل بر پنج بخش بود که روایی یا اعتبار و همچنین پایایی یا قابلیت اطمینان آن مورد بررسی قرار گرفته و میزان پایایی به مقدار 22درصد ) α = 0/82 ( بدست آمد. تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از پرسشنامه در دوبخش توصیفی واستنباطی با استفاده از نرم افزار SPSSانجام شد. نتایج حاصل نشان میدهد ویژگی های شخصی از قبیل سن،سابقه کشاورزی، سطح تحصیلات، سطح زیر کشت و سطح مکانیزاسیون و همچنین عوامل ارتباطی- ترویجی بر تمایل کشاورزان به اجرای یکپارچه سازی اراضی میباشند.. نگرش کلی کشاورزان منطقه به مسئله یکپارچه سازی این است که یکپارچه سازی اراضی باعث کاهش هزینههای تولید و افزایش بهره وری نهادههای کشاورزی و افزایش درامد خواهد شد.

تمایل بهرهبرداران، مشارکت، یکپارچه سازی اراضی زراعی، شهرستان مریوان