هوشمند عطایی - دانشیاردانشگاه پیام نورتهران ایران
عاطفه سادات کسائی زادگان - دانشجوی ارشداقلیم شناسی تهران ایران

وقتی از بیابان سخن به میان می آید در ذهن آدمی سرزمینی خشک وبی آب و علف تصور می شود در صورتی که این بیابان در درون خود ودر وجود خود دارای منابع و ذخایر حاتضی اهمیتی است . این بیابان ها زیستگاه یک سوم مردم جهان را تشکیل می دهند با توجه به همین مطلب است که فرایند مبارزه با بیابان زایی یعنی همان بیابان زدایی بیش از آنکه از لحاظ فنی و تکنیکی مورد توجه باشد از منظر اجتمائی اقتصادی و به ویژه کاهش فقر وآسیب پذیریهای اجتماعی مد نظر است. همچنین باید به این مطلب توجه داشت که سرزمین های وسیع و خشکی که وجود دارند اگر چه از لحاظ بیابان زایی در خطر هستند اما از امکانات و ظرفیت های اقتصادی و اجتماعی ملموسی برخوردار است که این ویژگی ها در صورت برنامه ریزی و مدیریت صحیح می تواند باعث توسعه این مناطق شود. شهرستان اردستان به علت طبیعت خشک و بارندگی کم و تبخیر زیاد از پوشش گیاهی خوبی برخوردار نیست . با توجه به حساسیت موضوع بیابان زایی بر ان شدیم که به بررسی اثرات بیابان زدایی در منطقه اردستان طی سی سال بپردازیم و با توجه به امار هواشناسی و اطلاعات جمع اوری شده از اداره منابع طبیعی شهرستان اردستان به این نتیجه رسیدیم که در مبارزه با بیابان و برای موفقیت بهتر در مبارزه با بیابان در این منطقه و حتی در مناطق دیگر باید آموزش های لازم صورت گیرد و با توجه به میزان بارندگی، دما، رطوبت و به طور کلی اطلاعات هواشناسی و ژئومورفولوژی، زمین شناسی، جامعه شناسی به بیابان زدایی بپردازیم. همچنین در کشت گونههای گیاهی دقت لازم را به عمل اوریم تا گونه های سازگار با محیط را شناسایی کرده و به کاشت و داشت آنها بپردازیم

بیابانزایی ، بیابان زدایی ، بیابان ، اردستان