صابره شه دوست - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

رشد فیزیکی شهرها در قالب تراکم شهری، اراضی مرغوب را از بین برده و سبب برهم خوردن تعادل زیست محیطی شهرمیشود. به منظور اثبات این امر در این تحقیق با مقایسه کاربری اراضی محله کوهسار در دو مقطع زمانی ) سال 1631و 1631 (، روند توسعه تراکم شهری در این محل به عنوان یکی از مظاهر تغییرات محیط زیست شهری مشخص شد . برای این منظور کاربری های مختلف اراضی شهرک کوهسار در محیط نرمافزار ARC GIS تخمین مساحت شد، سپس داده های به دست آمده مقایسه و میزان تغییرات کمی ناشی از توسعه در این محله برآورد شد . در مرحله بعد، روش ردپایاکولوژیکی در مقیاس محله شهری تعمیم و تطبیق داده شد و میزان مصرف اراضی مولد غذا و انرژی در محله مذکور در دو مقطع زمانی محاسبه شد . سرانجام با مقایسه مقدار EF و EFP کوهسار در دو بازه زمانی وضعیت مصرف وتغییراتالگوی مصرف منابع زیستی مشخص و تحلیل شد. بدین ترتیب با استفاده از روش EF تاثیرات تراکم جمعیتی که از مصادیق بارز تراکم شهری است بر محیط زیست محله مذکورمشخص شد . در مرحله بعد به مقایسه EFP بدست آمده باEFP شهر تهران پرداخته شد و در نهایت، این مطالعه نشان داد که توسعه تراکم جمعیتی و به تبع آن تراکم شهریپیامد زیست محیطی مخربی بر محله کوهسار داشته است که شعاع تاثیر گذارش به این محله محدود نمی شود. در ضمن فعالیتهای در قالب توسعه با تغییرکمیت و کیفیت اراضی مرغوب منطقه همراه بوده است و با وجود صورت گرفتناصلاح الگوی مصرف در زمینه آب، برق، گرمایش و غذا سهم اثرگذاری افزایش تراکم جمعیت در محله کوهسار، بر محیط زیست غلبه داشته است.

تراکم شهری، ردپای اکولوژی، مصرف منابع، تغییرات کاربری