سمانه معتمدی - دانشجوی دکتری مدیریت جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان
رحیم ملک نیا - عضو هیئت علمی، گروه جنگلداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان
هادی باقری - مدیرکل اداره منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی )

اکوتوریسم شکلی از توریسم با هدف به حداقل رساندن تأثیرات منفی بر محیط زیست است که می تواند در توسعه اقتصادی جوامع محلی نقش عمده ای دارد. همینطور اکوتوریسم یک ابزار مناسب برای توسعه منطقه ای و توسعه جوامعمحلی است. از آنجا که مناطق کمتر توسعه یافته جهان معمولاً طبیعی هستند، بین اراضی محلی و مناطق اکوتوریسمی همپوشانی قابل توجهی وجود دارد. از این رو انجمن توسعه بین المللی استفاده از اکوتوریسم را جهت بهبود رفاه اقتصادی مردم محلی از طریق ایجاد رابطه مسالمت آمیز بین توریسم، جوامع محلی و مناطق طبیعی تشویق می کند. مطالعهتجربیات جوامع محلی در مدیریت اقدامات اکوتوریسم بیانگر این است که اگر اکوتوریسم به معنای ارتقای توسعه پایداردر جوامع محلی باشد، باید برخی شرایط پایه ای از جمله مزایای اقتصادی اکوتوریسم برآورده شود، از سوی دیگر نیز شواهد تجربی نشان می دهند که درآمد نقدی حاصل از اکوتوریسم باعث افزایش تنوع منابع درآمدی و مدیریت سرمایه در بین ساکنین می شود. همچنین اکوتوریسم تأثیر مثبتی بر ارزش زمین در مناطق محلی دارد. با این حال اکوتوریسمپتانسیل فراهم ساختن محرکهای اقتصادی برای محافظت از زیستگاههای طبیعی و رسیدن به توسعه منطقه ای به عنوان گامی برای رسیدن به توسعه پایدار را دارد. ولی این امر تنها در صورتی محقق می شود که درآمدهای ایجاد شده به اندازه کافی بالا و قابل دسترس برای جوامع محلی باشند. این مطالعه به بررسی قابلیتهای اکوتوریسم به عنوان ابزاری برای توسعه منطقه ای از طریق توانمندسازی جوامع محلی خواهد پرداخت.

اکوتوریسم، توسعه پایدار، توانمندسازی جوامع محلی