بررسی راهکارهای مناسب جهت توسعه پایدار اکوتوریسم مطالعه موردی: کویرمرنجاب

توسعه پایدار فرآیندی است برای بدست آوردن پایداری در هر فعالیتی که نیاز به منابع و جایگزینی سریع و یکپارچه آن وجود دارد.یکی از راهبردهای اساسی که برای توسعه پایدار در مناطق بیابانی بکار گرفته می شود،استفاده از استعداد طبیعی خود منطقه می باشد کهاکوتوریسم وطبیعت گردی در مناطق بیابانی یکی از این نمونه ها می باشد.اکوتوریسم ویا طبیعت گردی یکی از گونه های مهم گردشگریمی باشد که بیشترین سازگاری باتوسعه را دارد.سرزمین ایران به علت داشتن قسمت های وسیعی از مناطق بیابانی از جمله مناطق کویرهای لوت ونمک،دارای موقعیت مناسب در این راستا می باشد.با توجه به اینکه قسمت اعظم کشور ایران در قلمرو مناطق خشک ونیمه خشک قراردارد،شناخت دقیق واصولی از توانمندی ها بیابان ومناطق کویری ایران وراههای بهره برداری از آنها،ضروری می باشد که میتواند باعث توسعه مناطق بیابانی وحتی کل کشور شود.ازمیان تمام منابع طبیعی موجود در کشورتنها نمونه ای که به علت کمیابی وبکربودن قابلیت رقابت در سطح جهانی با بازارهای معتبر رادارند،کویرها وبیابان ها هستند.از آنجایی که این مناطق را نمی توان به طورکلی نابود کرد ویا برای امور کشاورزی تغییر کاربری داد،میتوان گفت توسعه اکوتوریسم دراین مناطق می تواتند منجر به جلوگیری ازتخریب اراضی باشد.در این مطالعه سعی شده است راهکارهای مناسب جهت توسعه پایدار اکتوریسمی در یکی از زیباترین مناطق بیابانی کشور یعنی کویر مرنجاب که دارای تپه های شنی بلند وجنگل های تاغ انبوه است ارایه گردد

Keywords:

اکوتوریسم , توسعه پایدار , مناطق بیابانی , گردشگری , کویرمرنجاب