اصغر طهماسبی - استادیار گروه جغرافیای سیاسی و برنامه ریزی گردشگری دانشکده جغرافیای دانشگاه خوارزمی تهران
صدیقه اربابی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری دانشگاه خوارزمی تهران

پایداری یک مقصد به معنای قابلیت یک مقصد برای حفظ کیفیت منابع فیزیکی، اجتماعی، فرهنگی و محیطزیستی درحین رقابت در بازار است؛ و رقابتپذیری یک مقصد به توانایی آن برای رقابت موثر و سودآور در بازار گردشگری اطلاقشده و اشاره به میزان جذب گردشگران به منظور افزایش رونق و شکوفایی یک مقصد دارد. تا کنون مدل های زیادی برای ارزیابی پایداری و رقابت پذیری مقاصد گردشگری ارائه شده است؛ اما علیرغم ارتباطتنگاتنک و ارگانیک این دو مفهوم ، هیچ کدام از مدل ها اثرات متقابل و ارزیابی همزمان آنها را مد نظر قرار نداده است . لذا هدف این پژوهش، بسط و توسعه مدلی برای ارزیابی پایداری و رقابت پذیری، به عنوان دو مفهوم مکمل، در مقاصدگردشگری است. به این منظور با بهره گیری و تلفیق برخی شاخص های دو مدل کو و مدل کراچ وریچی ابتدا شاخص پایداری رقابت پذیری مقاصد گردشگری تعریف و وزن هر کدام از عوامل تاثیر گذار با استفاده از روش - AHP تعیین گردید. سپس با مدل بارومتر پایداری رقابت پذیری مقاصد گردشگری با اصلاح مدل بارومتر پایداری طراحی شد. در -نهایت مدل ارائه شدن برای ارزیابی پایداری رقابت پذیری شهر کاشان از دیدگاه سه گروه کارشناسان، جامعه میزبان - وگردشگران مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد علیرغم برتری نسبی وضعیت پایداری نسبت رقابت پذیری درشهرستان کاشان، شاخص پایداری رقابت پذیری شهرستان بطور کلی متوسط ارزیابی می گردد. این شاخص از نظر - کارشناسان دستگاههای اجرایی در وضعیت خوب و از نظر دو گروه دیگر در وضعیت متوسط قرار گرفت

گردشگری، پایداری، رقابت پذیری، کاشان