رهیـافتـی موسیقـایی بر معمـاری گامی در فهم سپهر معماری با نگاهی به کتاب موسیقی کبیر فارابی

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 679

This Paper With 13 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CAML01_020

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1395

Abstract:

هنر بهره مند از جوهره ای است که خود را در جلوه های متنوعی از انواع خود - از جمله موسیقی و معماری - بروز می دهد. مقالات و تلاش های مختلفی در مقایسه تطبیقی این دو وجه هنر، برای فهم بهتر هریک صورت و مبتنی بر آن جوهر مشترک صورت گرفته است؛ لیکن در سطوح و از زوایای مختلف. بی شک تدوین منسجم و عمیق از قلمروی هر یک از وجوه این مقایسه، به فهم درست هر دو وجه کمک خواهد کرد. نوشتار حاضر با مراجعه به رساله ی موسیقی کبیر فارابی، فیلسوف نامدار ایرانی سده 4هـ.، در جهت این مواجهه و مفاهمه تلاش نموده است. اگرچه هنر در اندیشه فارابی، صناعت است؛ اما همان وجه اشتراکی که ذیل عنوان صناعت، میان موسیقی و معماری برقرار بوده است؛ امروزه ذیل عنوان هنر، قابل برقراری است.فارابی در کتاب موسیقی کبیر بر آن است که یکبار در زمانه و زمینه ی خود، دانش نامه ای جامع و شامل، در باب موسیقی تدوین کند. او از یک طرف به تعمق در ماهیت موسیقی پرداخته و اصول آن را تدوین کرده است (کتاب اول که موجود است) و از طرف دیگر، همه نظرات موجود تا زمانه ی خود را جمع آوری و نقد کرده است (کتاب دوم که مفقود است). در یک جمعبندی، او تلاش کرده است تا سپهر موسیقی را ترسیم کند. فارابی کتاب خود را با پرسش از موسیقی آغاز کرده و با تعریف دقیق آن به عنوان یک هنر، مبادی و مبانی و اصول را شناسایی کرده و سپس با پرداختن به نسبت نظر و عمل، به ساخت و اجرای آهنگ ها در موسیقی می پردازد. او گام به گام زوایای مختلف این هنر را شناسایی، دسته بندی و معرفی می کند و در هر گام، مبتنی بر اصول به ارائه معیار می پردازد. اهمیت نگاه فارابی به هنر، با توجه به فیلسوف -و نه عارف- بودن؛ اشراف به علوم زمانه و طبقه بندی آنها (معلم ثانی)؛ نظریه پردازی اجتماعی (مدینه ی فاضله)؛ بیشتر می شود. دستاورد تعمق در این نگاه، می تواند راه نمایی در نحوه مواجهه روشمند با معماری، فهم آن و ترسیم سپهری منسجم و عمیق برای آن باشد. این در حالی است که خلاء شناخت روشمند در هنر و خصوصا معماری، در رساله های قدیم و جدید احساس می شود. امید که این نوشتار، از خلال مفاهمه ی نظری میان معماری و موسیقی، گامی در روشن تر شدن نسبت نظر و عمل (رابطه معرفت، تعلیم، تعلم، پیشه و...) بردارد و به افقی بهتر برای مبانی نظری معماری رهنمون باشد.

Authors

جلال محدثی

دانشجوی دوره دکتری معماری، دانشگاه شهید بهشتی ، کارشناسی ارشد معماری منظر، دانشگاه تهران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • شفیعی کدکنی، محمد رضا. 1386. چشیدن طعم وقت (مقامات کهن ...
  • برکشلی، مهدی. 1381. نی نوا، موسیقی ایران (مجموعه مقالات ماهنامه ...
  • تکمیل همایون، ناصر. 1374. جایگاه اجتماعی و فرهنگی حرفه بنایی ...
  • خدیو جم، حسین. 1381. نی نوا، موسیقی ایران (مجموعه مقالات ...
  • خندان، فرناز. 1391. درسهای معمارانه از موسیقی کبیر. پایان نامه ...
  • دهخدا، علی اکبر. 1373. لغتنامه. موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه ...
  • فارابی، ابونصر محمد بن محمد. 1392. موسیقی کبیر، ترجمه مهدی ...
  • مفتونی، نادیا؛ فرامرز قراملکی، احد.1386. جایگاه خیال در نظام فلسفی ...
  • گیدئون، زیگفرید.1381. فضا، زمان، معماری، ترجمه منوچهر مزینی، شرکت انتشارات ...
  • نمایش کامل مراجع