خوانش بین متنی اندیشه های عرفانی در آثار سنایی غزنوی

در این مقاله طبق نظریه بینامتنیت ژ( ولیا کریتوااست) ضمن نقد و تحلیل اندیشه های عرفانی حکیم سنایی در دیوان و حدیقه ، ارتباط بینامتنی بین اندیشه های وی و دیگر عارفان و اندیشمندان به خصوص محمد غزالی کشف و تحلیل می شود که نشان می دهد غزالی از اصلی ترین منابع تغذیه فکری سنایی بوده است. و اخلاق دینی را بر مبنای آموزه های عرفانی تلطیف کرد. اصول عملی و نظری عرفان و موضوع عشق به حق که از لوازم سلوک باطنی و اخلاص است از مفاهیم مشترک بین صناعی و قضایی می باشد. همچنین بین مفاهیم عرفانی سنایی با آثار هجویری ، عین القضات ، میبدی، شبستری و ....نیز ارتباط بینامتنی کبد می شود. از لحاظ پیشینه، طبق بررسی نگارندگان این مقاله، تحقیق با این موضوع و محتوا یافت نشد. فقط کارهای پراکنده در زمینه بینامتنیت در آثار سنایی انجام شده از جمله مقاله های: نظام احسن از منظر نگاه حکما تا سنایی: مریم حسینی، توجهات سنایی در حد یک بر اندیشه های صوفیانه قضایی در کیمیای سعادت، مهین پناهی و لیلا شریفی و .... .

Keywords:

فنایی , اندیشه های عرفانی , بینامتنیت , غزالی