مرتضی بزی اله ری - کشف دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، گروه حقوق
محمدرضا کیخا - فجر استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان

این مقاله با عنوان بررسی حق انتقال تکنولوژی در حقوق ایران و با هدف بررسی جایگاه مالکیت معنوی در شکل گیری حقوق صاحب تکنولوژی در ایران با رویکرد بررسی مفهومی انتقال تکنولوژی و مالکیت معنوی انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع تحلیلی و توصیفی بوده است و برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی استفاده شده است. یافته های مطالعه نشان می دهد که حق انتقال تکنولوژی در حقوق ایران با توجه به قانون حق ثبت اختراع و نشانه های جغرافیایی شناخته شده است. مهم ترین چالش در انتقال تکنولوژی در حقوق ایران مربوط به شناخت ماهیت انواع مختلف تکنولوژی منتقل شده است. چرا که بسیاری از انواع تکنولوژی ماهیتی متفاوت از یکدیگر داشته به طوری که برخی در دایره نقد متقابل و برخی در دایره کنوانسیون مشترک قرار می گیرند. انتقال تکنولوژی از طریق قراردادها اغلب بر اساس تفاهم نامه همکاری بین دو کشور و سازمان که به صورت سرمایه گذاری مستقیم خارجی صورت می گیرد. در حقوق ایران انتقال تکنولوژی بر اساس حق ثبت اختراعبه و مالکیت معنوی و فکری صورت می گیرد اما در حقوق بین الملل علاوه بر این موارد انتقال تکنولوژی تحت حمایت توافقات تجاری دادگاه لاهه و قاعده پاریس می باشد. همچنین پیمان تریپس به به دلیل شوک تشکیل قراردادهای انتقال تکنولوژی در تجارت بین الملل است.

معاهده پاریس، مالکیت معنوی، انتقال تکنولوژی، حق ثبت اختراع