تأثیر کودهای زیستی فسفاتی و روی بر کاهش ویژگی های کیفی نامطلوب تغذیه ای در دو رقم لوبیا چیتی

به منظور بررسی تأثیر کاربرد کودهای زیستی فسفاتی و روی بر کاهش ویژگی های کیفی نامطلوب تغذیه ای لوبیاچیتی (Phaseolus vulgaris L)، آزمایش مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای این آزمایش شامل دو رقم لوبیا چیتی ( تلاش و صدری )، چهار سطح فسفر ( P0 : شاهد، P1 : مصرف سوپرفسفات تریپل براساس آزمون خاک، P2 : مصرف کود زیستی فسفاتی و سوپر فسفات تریپل به میزان 50 درصد توصیه براساس آزمون خاک و P3 : کود زیستی فسفاتی ) و سه سطح روی ( Zn0 : شاهد، Zn1: مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی و Zn2 : کود زیستی روی ) بود. کود زیستی فسفاتی شامل تلقیح با قارچ های میکوریزی و باکتری Azotobacter و تیمار زیستی روی تلقیح با باکتری های Pseudomonas بود. نتایج تجزیه واریانس تفاوت معنی داری در میزان اسید فیتیک و شاخص نسبت مولی اسیدفیتیک به روی ( PA/Zn ) بین دو رقم نشان داد. تیمار فسفری در تمام ویژگی های مورد بررسی معنی دار شد . کمترین میزان این ویژگی ها از تیمارP2 بدست آمد. تیمار روی بر ویژگی های مورد بررسی تفاوت معنی دار ایجاد نمود. اثر متقابل تیمارهای فسفری و روی بر صفات مورد بررسی به جز نسبت مولی اسید فیتیک به روی و بازدارنده های تریپسین معنی دار شد. کمترین میزان اسیدفیتیک، اسید فنلیک، تانن از تیمار P2Zn1 و بازدارنده های تریپسین ازتیمار P2Zn2 حاصل شد. کودهای زیستی مورد استفاده در این تحقیق با افزایش رشد و جذب عناصر غذایی و غنی سازی زیستی با روی و آهن باعث بهبود کیفیت تغذیه ای دو رقم لوبیا چیتی شدند.

Keywords:

اسید فیتیک , فسفر , روی , میکوریزا , بازدارنده های تریپسین , تانن , فنل