علی قاسم پور - کارشناس ارشد فرماندهی و مدیریت، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران

ورزش و فعالیت جسمانی از عوامل اصلی سلامت عمومی است. آمادگی جسمانی تأثیر مستقیمی بر سلامت روان دارد و ورزش صبحگاهی یکی از بهترین راهها برای تقویت توامان سلامت جسمانی و روانی است. نیروی انتظامی نیز به دلیل اینکه مجری برقراری نظم و امنیت جامعه محسوب می شود، برای سلامت جسمانی و روان کارکنان خود اهمیت ویژه ای برخوردار است. بدین منظور هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر ورزش صبحگاهی بر میزان سلامت روان کارکنان انتظامی شهرستان کارون است. پژوهش حاضر بصورت پژوهشی توصیفی و کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل 66 نفر از کارکنان انتظامی – شهرستان کارون بوده اند که به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه ای سلامت روان 28 سوالی گلدبرگ و هیلر (1979) بود. برنامه هفتگی ورزش صبحگاهی در مدت 8 هفته متوالی برگزار شد. داده ها در این تحقیق با نرم افزار تحلیل آماری SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ورزش صبحگاهی تأثیر معنی داری بر شاخص های شکایت جسمانی، اختلال در عملکرد اجتماعی کارکنان نداشت اما در شاخص های اضطراب و افسردگی تأثیر معناداری مشاهد شد. در نهایت برآیند سلامت روان (شکایت جسمانی، اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی، افسردگی) کارکنان با وجود بهبود در شاخص های سلامت تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشت.

سلامت روان، شکایت جسمانی، اضطراب، افسردگی، ورزش صبحگاهی