افزایش ظرفیت استفاده از تولیدات پراکنده در اکثر کشورها به صورت جدی در حال پیگیری می باشد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته توسط موسسه پژوهشی EPRI تا سال 2010 میلادی، 25 درصد از ظرفیت جدید انرژی الکتریکی توسط تولیدات پراکنده فراهم می شود. هدف این مقاله ، بیان نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل سیستم تولید و توزیع بخش برق کشورهای پیشرفته در زمینه صنعت برق، با استفاد ه از تکنیک تولید پراکنده در جهت ارتقاء و ایجاد زیر بنایی برای بخش های تولیدی و مرتبط با برق، در دوره های متوسط یا طولانی مدت، در کشور ایران می باشد. لذا در این مقاله برای تعریف این فن آوری جدید و رو به رشد پس از معرفی اجزاء مختلف این سیستم به تحلیل جز به جز کلیه پیامدها، تعامل شبکه با صنعت، تحلیل هر کدام از موارد فنی و اقتصادی، مزایا ومحدودیت هاپرداخته ایم. عمده ترین شاخص های تصمیم گیری و قابل مطالعه، رتبه بندی این منابع، امکان سنجی نصب و بکارگیری DG و شبکه و نهایتا پیشنهاد نصب یک واحد DG در تولید جنوب فارس بر اساس شاخص تعداد قطبی اتوماتیک ناشی از افزایش دیماند در شبکه، طبق مطالعات و تحقیقات آماری بدست آمده ازشرکت برق منطقه ای فارس، از بخش های دیگر این مقاله می باشد.

تجدید ساختار ، انرژی های نو ، DG ، شاخص های تصمیم گیری ، رتبه بندی منابع DG ، امکان سنجی نصب