کیفیت زندگی و تاثیر آن در توسعه سکونتگاه های انسانی

کیفیت زندگی واژه ای پیچیده چندبعدی و کیفی در رابطه با شرایط و وضعیت جمعیت ، در یک مقیاس جغرافیایی خاص (شهر، روستا، منطقه و محله و غیره) است. هدف مطالعات کیفیت زندگی و کاربرد آن، این است که مردم قادر به داشتن کیفیت زندگی مطلوب باشند و راه های رسیدن به این کیفیت زندگی را به ما نشان دهد. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی می باشد نایب یافته ها حاکی از آن است که کیفیت زندگی مقوله ای پیچیده و چند بعدی است و توجه به آن حائز اهمیت بسیار است چرا که کیفیت زندگی می تواند رضایتمندی یا عدم رضایتمندی را در پی داشته باشد و زمانی که رضایتمندی افراد حاصل شود این مسئله می تواند باعث توسعه در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و کالبدی شود.همچنین مطالعات کیفیت زندگی می تواند به شناسایی نواحی مسئله دار، علل نارضایتی مردم، اولویت های شهروندان و روستاییان در زندگی، تأثیر ساختارهای اجتماعی - جمعیتی بر کیفیت زندگی، پایش و ارزیابی کارایی سیاست ها استراتژی ها در زمینه کیفیت زندگی کمک در نتیجه با توجه به اینکه مقوله کیفیت زندگی، ویژگی های کلی اجتماعی - اقتصادی محیط یک ناحیه را نشان می دهد، می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند برای نظارت بر برنامه ریزی توسعه سکونتگاه های انسانی به کار گرفته شود و برایند نهایی توسعه باید منجر به بهبود وضعیت زندگی مردم گردد. رشد سریع شهرنشینی و شهر گرایی نیازمند توجه بیشتر به ابعاد شهر و شهروندان است که کیفیت زندگی از این امر مستثنی نیست. کیفیت زندگی واکنشی علیه توسعه تک بعدی و صرفاً کمی در عرصه برنامه ریزی و تلاش در راستای ارتقای شرایط زندگی و بهبود بخشیدن به بعد کیفی زندگی بشر است. مناسب ترین راه برای سنجش کیفیت زندگی شهری، استفاده هم زمان از شاخصه های عینی و ذهنی است و نادیده گرفتن هر یک از این شاخص ها مشکلاتی که در برنامه ریزی شهری به وجود می آورد.

Keywords:

کیفیت زندگی , رضایتمندی , توسعه , شهر و روستا