بررسی آزمایشگاهی تاثیر نانو ذره زئولیت بر عملکرد جداسازی غشاء پلیمری کامپوزیتی در فرآیند تراوش تبخیری

فرآیند تراوش تبخیری یک فرآیند غشائی است که در آن معمولا از یک غضا پلیمری یا غیر پلیمری نا متخلخل برای جداسازی مخلوط های مایع استفاده می شود هدف از این پژوهش ساخت غشاء کامپوزیتی پلی اتر سلفن پلی و نیل الکل برای آب زدایی از محلول ایزوپروپانول توسط فرآیند تراوش تبخیری می باشد که برای بهبود شرایط از نانو ذره زئولیت نیز در لایه رویی استفاده می شود بدین منظور لایه نگهدارنده پلی اتر سلفون با روش وارنگی فاز لایه رویی پلی و نیل الکل با روش تبخیر حلال و نانوذرات با روش هیدروترمال سنتز می شود نتایج حاصل نشان می دهد که با استفاده از نانو ذره در لایه رویی غشاء کامپوزیت فلاکس و ضریب گزینش پذیری حاصل از فرآیند ترواش تبخیری افزایش پیدا می کند همچنین برای بررسی بیشتر غشاء و نانوذرات از آنالیزهای XRD و SEM استفاده شده است

Keywords:

تراوش تبخیری , پلی و نیل الکل , نانو ذره زئولیت , پلی اتر سلفون