سیدرضا آخرتی ثانی فدافن - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
مهرزاد مرتضایی - استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران
سعید مجلسی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران

رزین اپوکسی همواره یکی از پر کاربردترین پلیمرهای مهندسی بود است. مقاومت حرارتی بالا، خواص عایقی و فرآیند پذیری راحت به پلیمر اپوکسی این قابلت را میدهد که در موارد بسیار زیادی مورد استفاده قرار گیرد. که این موارد استفاده به واسطه ساختار بهینه اپوکسی میباشد. مهمترین محدودیت استفاده از این رزین چقرمگی شکست پایین آن است. که این امر به واسطه شکننده بودن اپوکسی پدید میآید، بر این اساس تلاشهایی برای افزایش چقرمگی و انرژی شکست آن صورت پذیرفته است. در این کار سعی بر آن شده است که با در نظر گفتنکارهای متفاوت که برای چقرمهسازی رزین اپوکسی مورد استفاده قرار گرفتهاند مکانیزمهای شکست و چقرمگی شکست بررسی گردد. بررسی این مکانیزمها، این امکان را فراهم میآورد که زمان استفاده از چقرمهسازهای مختلف تاثیر مثبت یا منفی آنها بر خواص رزین اپوکسی پیشبینی شود و بر این اساس چقرمهساز مناسب انتخاب شود

چقرمگی شکست، انرژی شکست، مکانیزمهایی شکست، رزین اپوکسی، ترکهای چند فازی