یاسر ابراهیمیان دابانلو - ۱- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی گرایش استراتژیک، دانشکده مدیریت، دانشگاه پیام نور گرمسار، ایران
زین العابدین رحمانی - استادیار دانشکده مدیریت، دانشگاه پیام نور ساری، ایران

امروزه سازمان های تجاری با محیطی پیچیده تر و رقابتی تر از گذشته روبرو هستند. برنامه ریزی منابع سازمان همواره یک مؤلفه جدایی ناپذیر از مدیریت زنجیره تأمین فرض شده است. هدف این پژوهش شناسایی و آماده سازی مدیران برای داشتن بینشی صحیح از تأثیر 5 ماژول برنامه ریزی منابع سازمان (یکپارچگی، برنامه ریزی تولید، کنترل، مدیریت مواد و مدیریت جریان کار) بر عملکرد زنجیره تأمین می باشد تا با توجه به نتایج آن به بهبود آن همت گمارند. روش تحقیق حاضر بر پایه هدف و ماهیت توصیفی- پیمایشی استوار بوده و ابزار اصلی آن پرسشنامه است. این پرسشنامه به صورت تصادفی میان کاربران بخش برنامه ریزی منابع سازمان در بین 5 شرکت تأمین کننده ایران خودرو توزیع گردیده است. در تجزیه وتحلیل پرسشنامه از مباحث استنباطی و توصیف آماری مورداستفاده قرارگرفته است. آماره های توصیفی شامل جداول فراوانی بوده، در سطح استنباطی از معادله رگرسیون برای بررسی تأثیر آن و از روش آزمون میانگین تک متغیره برای تعیین جایگاه این ماژول ها در سازمان استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ماژول های یکپارچگی، برنامه ریزی تولید، مدیریت مواد، کنترل و مدیریت جریان کار تأثیری بر عملکرد زنجیره تأمین نداشته و به تبع آن سیستم برنامه ریزی منابع سازمان بر عملکرد زنجیره تأمین مؤثر نخواهد بود.

زنجیره تأمین، سیستم برنامه ریزی منابع سازمان، ماژول های برنامه ریزی منابع سازمان، مدیریت مواد، معادله رگرسیون