قادر حسین زاده - دکتری فلسفه تعلیم و تربیت
ذبیح الله رحمانی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی
بهرام رمضانخانی - کارشناسی ارشد تقیقات آموزشی

هدف پژوهش حاضر شناسایی رابطه ابعاد کمال گرایی والدین با کارآمدی پسران آن‏ها بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بوده است. جامعه اماری پژوهش شامل کلیه دانش‏آموزان پسر دوره متوسطه شهر کرج و نمونه‏گیری به صورت خوشه‏ای چند مرحله ای بوده است. نمونه مورد مطالعه شامل 350 نفر از دانش اموزان و والدین انها می باشد. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس کارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982)برای دانش اموزان و مقیاس کمال‏گرایی مثبت و منفی تری شورت و همکاران (1995) برای والدین آن‏ها استفاده گردید. به منظور تحلیل داده ها از روش های تحلیل رگرسیون و همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد که با 95 درصد اطمینان می توان گفت کمال گرایی مثبت با کارآمدی همبستگی مثبت و کمال‏گرایی منفی با کارآمدی همبستگی منفی دارد(P-value=0/05). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادکه نسبتF مشاهده شده معنادار است (0001/0 >p) و 7/4% از واریانس مربوط به کارآمدی پسران به وسیله کمال گرایی مثبت و منفی والدین به صورت معناداری تبیین می‏شود.ضرایب تاثیر کمال گرایی مثبت والدین (138/0 B=) و کمال‏گرایی منفی والدین (190/0- = B) با توجه به آماره‏های t نشان می‏دهد که این دو متغیر می‏توانند با اطمینان 99% تغییرات مربوط به کارآمدی فرزندان را پیش‏بینی کنند.

کارآمدی ، کمال گرایی مثبت ، کمال گرایی منفی