فرنوش مخلص - کارشناس ارشد معماری منظر دانشگاه تهران ، نویسنده مسئول

هنر شهری، سبک هنری مستقلی است که توسط هنرمندان در زندگی شهری در سطح شهر اجرا می شود. این هنر خیابانی با بیانفرهنگ یک ملت، در حوزه هنرهای تجسمی، معماری و شهرسازی استفاده می شود. هنر شهری در هند با مکان یا همان فضای عمومیشهر مشخص می شود. به نظر می رسد که هنر شهری در فضاهای عمومی هند، تابع زمینه بومی و مذهبی آن است و این هماهنگیسبب هویت بخشی به آن شده است. آمیزش ادیان مختلف و نیز رفتارها و آیین های متفاوت، بخش اعظم و اصلی تشکیل دهنده زندگیاجتماعی در هند به شمار می روند. شاخص ترین سمبل گروه های مذهبی، که تجلی باورهای مردم است؛ مجسمه و نوع چیدمان و آرایشفضایی است که به آنها معنایی فراتر از زیبایی کمی و تزیینی می دهد. این هنرها ، هر کدام معرف آیین خاصی در هند و پاسخگویبخشی از نیازهای فرهنگی و آیینی جامعه خود است.هدف اصلی در پژوهش حاضر، بیان مبانی ومفاهیم مذهبی و آیینی متبلور در هنر شهری هند است که در دوران حیات خود، تفکراتآیینی متفاوتی در آن جلوه گر بوده است. در این مقاله سعی بر آن است که با بررسی نمونه های مشاهده شده و منتخب در هند و بررسیمصادیق فرهنگی-آیینی در آن، بدین مفهوم تأکید شود که هدف اصلی و میراث موجود در هنر شهری، ریشه در تفکرات آیینی مردماین سرزمین دارد. پیوند گسترده مردم هند با مذهب و فرهنگ های برآمده از آن، نیازهای روحی و فیزیکی ساکنان آن را برآورده می سازدو همین امر باعث بقا و تداوم آن در طول زمان و شاخص شدن آن به صورت مجموع های وحدت یافته از هنر شهری شده است. بهکمک بازشناسی ساختار هنری هند در منظر شهری م یتوان به دسته بندی درستی از جنبه های کارکردی و زیبایی این هنر در منطقهشهری هند دست پیدا کرد.

هنر شهری،هنر عمومی، هن د، هنر محیطی، فضاهای عمومی