بررسی سلامت اداری از دیدگاه کارکنان شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان

مقدمه: ارتقاء سلامت اداری در سازمان ها بهداشتی و درمانی یکی از اولویت های تحول اداری می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان سلامت اداری بیمارستان های آموزشی و استفاده از نتایج آن جهت ارتقای سلامت اداری انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1393 در یازده بیمارستان آموزشی در یازده بیمارستان آموزشی شهر اصفهان انجام گرفت، 555 نفر از کارکنان بالینی و غیربالینی با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای ساده انتخاب و پرسشنامه را تکمیل نمودند. ابار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن آزمون شد. پرسشنامه در دو بخش طرحی گردید که بخش اول شامل 9 سوال در مورد مشخصات دموگرافیکی افراد مورد مطالعه و بخش دوم شامل 24 سوال مربوط به سلامت اداری بود که امتیاز بندی سوالات با استفاده از مقیاس 5 گزینه ای لیکرت صورت گرفت. داده های جمع آوری شده از 391 سوال مربوط به سلامت اداری بود که امتیاز بندی سوالات با استفاده از مقیاس 5 گزینه ای لیکرت صورت گرفت. داده های جمع آوری شده از 391 پرسشنامه تکمیل شده با استفاده ا نرم افزاری آماری spss نسخه 16 و آزمون های مقیاس میالیگن پارامتریک t و آنالیز واریانس تحلیل گردید. یافته ها: بیش از نیمه از افراد مورد مطالعه زن (56/53%) و بقیه مرد بودند. (74/47%) افراد مورد مطالعه متاهل بودند. میانگین امتیاز سلامت اداری از دیدگاه کارکنان در بیمارستان های مورد مطالعه 2/11 (کمتر از متوسط) به دست آمد. مهمترین عوامل تهدید کننده سلامت اداری تعلق خاطر نداشتن کارکنان به بیمارستان (1/00)، عدم ارائه گزارش تخلف (1/00) و دست کاری و افشای اطلاعات و مدارک (1/19) شناسایی شدند. زنان، افراد کمتر از 25 سال، کارکنان اداری مدرک دکترای حرفه ای و کارکنان مجرد نمره بالاتری به سلامت اداری دادند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به لزوم ارتقای سطح سلامت اداری، اتخاذ تدابیری برای افزایش تعلق خاطر کارکنان به بیمارستان، برقراری سیستم پاسخگویی و گزارش دهی کارآمد و آگاه سازی در مورد اهمیت اطلاعات صحیح و انتقال آنها جهت افزایش میزان سلامت، اداری توصیه می شود.

Keywords:

سلامت اداری , کارکنان بالینی , کارکنان غیربالینی , بیمارستان آموزشی , شهر اصفهان