تقی تقی پوربازرگانی - گروه بیماریهای درونی دا مهای بزرگ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران
محمدجواد قراگزلو - گروه پاتولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران-ایران
حمید قلم سیاه - متخصص بالینی بهداشت و بیماریهای اسب از بخش خصوصی، تهران-ایران

سابقه: اگزانتمای ناشی از هرپس ویروس تیپ 3 اسبی در 1900 گزارش گردید. اکنون این ویروس جهانی شده و اسب تنها مخزن آن م یباشد. این ویروس به رو شهای جف تگیری، ایاتروجنیک و وسایل کار آلوده در اس بها جابجا م یشود و اساساً بخش سلو لهای مطبقسنگفرشی اپیدرم را گرفتار م یکند. یافت ههای بالینی: در دیماه 1390 دو اسب نر و یک مادیان هلندی دو بار به تب بالا و عوارض آن دچار شدند ویکی از اس بهای نر در حین بیماری ضایعات اگزانتمایی را در پنیس و پوشش آن بروز داد و با پیشرفت بیماری باف تها مبتلا رنگدان ه خود را از دست دادند. آزمایشا تتشخیصی: در مطالعه هیستوپاتولوژی نمون ههای بافت آسیب دیده تمامی ویژگ یهای آسیب شناسی این بیماری چون دژنرسانس بالونه اپی تلیوم مطبق سنگفرشی، اکانتولیز، اولسر، کلون یهای باکتریایی متعدد، گنجیدگ یهای داخل هست های همراه با حاشیه نشینی کروماتینمشاهده شد. ارزیاب ینهایی: واضح است که اسب مذکور آلوده به هرپس ویروس تیپ 3 بوده و استرس ناشی از بیماری ت بزا فرصت باز پیداییضایعات اگزانتمایی را فراهم کرد. اینکه اس بهای ایرانی موجود در اصطبل اس بهای هلندی، درگیر بیماری با تب بالا نشدند. م یتوان گفت که این بیماری بومی بوده و با توجه به آنکه دوره این تب دوبار تکرار شد م یتوان گفت که هرپس ویروس تیپ 2 اسبی ابتدا با درگیری بخش بالایی دستگاه تنفس باعث تب اول و سپس با ایجاد ویرمی تب دوم را موجب شده است

اگزانتما، هرپس ویروس تیپ 3، اسب نر هلندی، دیپگمانتاسیون ضایعات، گنجیدگ یهای درون هست های