فریده بخشی - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، پژوهشکده آرتمیا و آبزیان دانشگاه ارومیه ، ارومیه- ایران
ابراهیم حسین نجدگرامی - گروه علوم زیستی، دانشکده علوم دانشگاه ارومیه، ارومیه- ایران
احمد ایمانی - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ارومیه، ارومیه- ایران
کوروش سروی مغانلو - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ارومیه، ارومیه- ایران

زمینه مطالعه: فناوری تولید بیوفلوک روشی برای تجزیه پسماندهای آلی ب هوسیله میکروارگانیز مها و تولید تود ههای بیوفلوک است.هدف:پژوهش حاضر ب همنظور بررسی امکان کاربرد این فناوری در پرورش متراکم بچه ماهیان کپورمعمولی ) Cyprinus carpio ( انجام شد. روشکار: ماهیان مورد مطالعه با میانگین وزنی 0/2 g ± 58 به مدت یک ماه، با تیمارهای غذایی 100 % غذای کنسانتره )شاهد(، 75 % غذای کنسانترههمراه تیمار بیوفلوک، 50 % غذای کنسانتره همراه تیمار بیوفلوک و 25 % غذای کنسانتره همراه تیمار بیوفلوک تغذیه شدند. در پایان دوره شاخ صهای رشد و ترکیب بدنی بچه ماهیان بررسی شدند. همچنین برای سنجش سیستم ایمنی، چالش یا مواجهه باکتریایی با باکتری Aeromonas hydrophila با تزریق درون صفاقی به میزان 12 ×107 CFU/ml انجام شد. برای اثبات معنی دار بودن نتایج بدست آمده، ازآزمون آماری واریانس یک طرفه و تست تکمیلی توکی استفاده شد. نتایج: بر اساس نتایج این تحقیق، بالاترین میزان رشد در تیمار دوم مشاهدهشد که با تیمارهای سوم و چهارم اختلاف معنی دار داشت ) 05 / p>0 (. کمترین میزان رشد در تیمار چهارم مشاهده شد که با تیمارهای شاهد و دوم اختلاف معنی دار داشت ) 05 / p>0 (. میزان خاکستر در ماهیان تیمار شاهد بطور معنی داری کمتر از سایر تیمارها بود ) 05 / p>0 (. بالاترین میزان تلفات ) 2/ 64 ٪( در تیمار شاهد مشاهده شد ) 05 / p>0 (، در حالیکه تیمارهای تغذیه شده با بیوفلوک تلفات نداشتند. نتیجه گیری نهایی: بااستفاده از این روش از میزان غذای مصرفی تا 50 % کاسته م یشود، بدون آن که روی شاخ صهای رشد و بقای ماهی تأثیر منفی داشته باشد. علاوه براین، مقاومت ماهیان پرورش داده شده در این سیستم دربرابر عوامل بیماریزا به طور چشمگیری افزایش م ییابد و میزان مصرف آب در طول دوره پرورش 99 % کاهش م ییابد

بیوفلوک، کپور معمولی، سیستم متراکم