سعید یاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، کمیته پژوهشی دانشجویان (دانشکده بهداشت)، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
محمود تقوی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل
عزیز رزمی - مدرس موسسه آموزش عالی کار، کارشناس ارشد مدیریت اجرایی استراتژیک، گروه مدیریت، موسسه آموزش عالی کار قزوین
محمد نورمحمدی - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

مقدمه: هر آزمایشگاه دارای ریسکهایی است که ممکن است تهدیدی برای کارکنان، دانشجویان و پرسنل باشد؛ سیستمایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE) می تواند نقش زیادی در کنترل و کاهش حوادث آزمایشگاهی داشته باشد لذاهدف از این مطالعه بررسی وضعیت بهداشت، ایمنی و محیط زیست آزمایشگاه های آموزشی پردیس یکی از دانشگاه هایعلوم پزشکی کشور می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی ابتدا استانداردهای مباحث ایمنی، بهداشت و محیط زیست در آزمایشگاه ها استخراج شده و با طراحی چک لیست جامع با روش بازرسی و مصاحبه از آزمایشگاهها به صورت سرشماری اطلاعات اخذشد. اطلاعات حاصل با روش آمار توصیفی توسط نرم افزارهای Excel و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در اینمطالعه با توجه به شرایط فعلی آزمایشگاه ها و نظر اعضای تیم پژوهشی cut-off point برابر 50 % در نظر گرفته شد.نتایج: بطور نسبی بهترین شرایط را آزمایشگاه شماره 12 ( 8 / 51 %) دانشکده بهداشت و پیراپزشکی و بدترین شرایط راآزمایشگاه ایمنی شناسی (4 / 24 %) دانشکده علوم پایه پزشکی دارا بود. نمره بهداشت 9 / 52 %، ایمنی 0 / 41 % و محیط زیست3 / 37 % بود. کمترین نمره مربوط به ایمنی حریق (0 / 30 %) و بیشترین آن مربوط به ارگونومی (9 / 78 %) بود و تنها دانشکدهبهداشت و پیراپزشکی (2 / 50 %) نمره قابل قبول را کسب کرد. نمره HSE آزمایشگاه های دانشگاه علوم پزشکی مورد نظر7 / 43 % بود.نتیجه گیری: دانشگاه علوم پزشکی مذکور از نظر HSE در آزمایشگاه در گروه غیرقابل قبول بود. بنابراین توصیه می شودفرهنگ ایمنی در آزمایشگاه ها نهادینه شود و واحدهای درسی HSE برای دانشجویان جدیدالورود در نظر گرفته شود .همچنین به محققین پیشنهاد می گردد که تحقیقات بیشتری را در این زمینه انجام دهند.

بهداشت، ایمنی، محیط زیست، آزمایشگاه