تعیین روایی و پایایی ابزار ارزیابی کاربردپذیری یک نرم افزار تحت وب

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 805

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IEHFS-2-3_006

تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1395

Abstract:

مقدمه: شاخص کاربردپذیری، عملکرد یک محصول را در زمینه رضایت کاربر و افزایش بهره وری مورد ارزیابی قرار می دهد . اصول کاربردپذیری عبارتند از اثربخشی، کارآیی، ایمنی، امکانات، آموزش پذیری، یادآورد پذیری. هدف اصلی این مطالعه طراحی ابزاری جهت برآورد میزان کاربرد پذیری نرم افزارهای تحت وب در زمینه اتوماسیون فرایندهای پژوهشی تعیین شده است.مواد و روش کار: پس از استخراج پرسشنامه اولیه از منابع استاندارد ارزیابی کاربردپذیری، جهت بررسی شاخص های روایی، سازگاری درونی وتکرارپذیری، به ترتیب از تکنیک های تعیین روایی محتوایی، ضریب آلفای کرونباخ و روش بازآزمایی استفاده شده است. اهم مراحل انجام کار عبارتند از: تعیین دامنه و ابعاد محتوایی پرسش ها، تهیه پیش نویس پرسشنامه، تعیین اعضای پانل تخصصی، روش انجام، نحوه ثبت و تحلیل داده های پرسش نامه، تعیین معیارهای پذیرش پرسش ها، تعیین شاخص روایی محتوایی، پایایی پرسشنامه، تکرارپذیری پرسشنامه. یافته ها: ابزار نهایی بصورت پرسشنامه ای 50 سئوالی طراحی شد. همچنین شاخص روایی محتوایی CVI در نهایت برای پرسشنامه مقدار 0.763 بدست آمد. نتایج آنالیز پاسخ های پرسشنامه نهایی نشان داد که پایین ترین ضریب پایایی مربوط به بخش مدیریت خطاها با مقدار آلفای کرونباخ برابر 0.742 می باشد. درنهایت نیز میزان شاخص تکرارپذیری پرسشنامه نهایی، با استفاده از روش بازآزمایی، مقدار 0.993 (P<0.001) بدست آمد. نتیجه گیری: پس از طراحی پرسشنامه نهایی با شرایط احراز روایی، پایایی و تکرارپذیری مناسب، می توان با اطمینان بالا گفت که این ابزار در صورت اعمال برروی نرم افزارهای مربوطه، نتایج مناسبی را در جهت ارتقای کیفیت و کارایی نرم افزار و محیط کاربری آن، به دنبال خواهد داشت.

Authors

جواد فردمال

استادیار گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی همدان و عضو مرکز تحقیقات مدلسازی بیماری های غیر واگیر

جواد کشوری کامران

نویسنده مسئول- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی فناوری اطلاعات، دانشکده مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه صنعتی امیرکریر، تهران، ایران