شناسایی حسگر مطلوب برای تشخیص آسیب در پایه های بتنی پلها با استفاده ازروش های تفاضل ماتریسی اصلاح شده و تانسوری

رو شهای تفاضل ماتریسی اصلاح شده و تانسوری، روش هایی کاربردی اما ساده برای شناسایی آسیب در پای ههای بتنی پلها هستند. دراین روشها برای اولین بار از توابع زمان- فرکانس مربعی برای شناسایی آسیب در پلها استفاده شده است. در رو شهای سیگنالی، تشخیصآسیب با پایش رفتار سازه امکان پذیر می شود و جهت اندازه گیری رفتار سازه از حسگرها استفاده م یگردد. با توجه به تنوع حسگرها لازماست متناسب با روش بکار گرفته شده برای تشخیص آسیب، حسگر مورد استفاده برای انداز هگیری رفتار سازه تعیین شود و حساسیت روش تشخیص آسیب به نوع سیگنا لهای ثبت شده مورد بررسی قرار گیرد. در این تحقیق الگوریتم نیروی محرک و تابع زمان- فرکانس برای شناسایی آسیب در پایه های بتنی پلها مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین حسگرهای جابجایی سنج، سرعت سنج و شتاب سنج برایشناسایی آسیب در پایه های بتنی پلها، با استفاده از روش های تفاضل ماتریسی اصلاح شده و تانسوری مورد ارزیابی قرارگرفته و در نهایت حسگر مطلوب شناسایی شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، مشخص شده که در صورت کاربرد سیگنال های پاسخ ثبت شده باحسگر جابجایی سنج در روش های تفاضل ماتریسی اصلاح شده و یا تانسوری، در همه مواقع، پایه آسیب دیده به درستی شناسایی شده، لیکنبا استفاده از سیگنا لهای ثبت شده با حسگر سرعت سنج و شتاب سنج به ترتیب در 9/ 88 % و 4/ 94 % محل آسیب به طور صحیح گزارش شده است. ضمناً تأثیر فاصله نصب حسگرها تا محل آسیب دیده و اثر آن در نتایج مورد مطالعه بررسی شده است. مطابق با نتایج محاسبه شده با کاهش فاصله نصب هریک از حسگرهای جابجایی سنج، سرعت سنج و یا شتاب سنج با محل آسیب، توانایی و دقت رو شهای تفاضل ماتریسی اصلاح شده و تانسوری در شناسایی پایه آسیب دیده افزایش می یابد.

Keywords:

جابجای یسنج , سرعت سنج , شتا بسنج , روش تفاضل ماتریسی اصلاح شده , روش تانسوری