محمدرضا شبگرد - دانشیار، دانشکده مهندسی ساخت و تولید، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
محمد ملک آبادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده فنی- مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
هادی عیوضی باقری - دانش آموخته کارشناسی، دانشکده فنی- مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران

جوشکاری ترمیتی یک فرآیند اتصال با استفاده از واکنش شیمیایی است که در آن درز اتصال بدون اعمال هیچگونه نیرویی با ریختن فلزمذاب بر روی درز، جوشکاری می شود. با توجه به اهمیت خواص مکانیکی و ریز ساختار سطح مقطع جوش در فرآیند جوشکاری ترمیتی،در این تحقیق تأثیر مقدار منگنز )که به عنوان یکی از گزینه های مورد نظر برای بهبود خواص مکانیکی و ریزساختار فولادها است(، برروی ریزساختار و خواص مکانیکی سطح مقطع جوش )سختی، مقاوت به ضربه، استحکام کششی، درصد تغ ییر طول و مقاومت سایشی(، در فرآیندجوشکاری ترمیتی ریلهای فولادی St49 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد با افزایش مقدار منگنز در فلز جوش، استحکام کششی و مقاومت در برابر ضربه افزایش میی‏ابد، اما وقتی مقدار منگنز از حد مشخصی ) 5/ 2 درصد( تجاوز کند، مقادیر مشخصه های مذکور در فلز جوش کاهش میی‏ابند. همچنین نتایج نشان می دهند میزان سختی و مقاومت در برابر سایش فلز جوش، با افزایش مقدار منگنز افزایش یافته و بیشترین مقدار سختی به دست آمده در تاج ریل 700 برینل و در جان ریل 600 برینل است

جوشکاری ترمیتی، منگنز، سختی، استحکام کششی