محمود عامری - استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
مصطفی وامق - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
حامد روح الامینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
کیوان بمانا - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

حساسیت رطوبتی یا عریان شدگی از اولین مشکلاتی است که از ابتدای تشکیل صنعت ساخت روی ههای آسفالتی شناخته شده است. اگرچه وزن قیر به عنوان یک جزء تشکی لدهنده مخلو طهای آسفالتی نسبت به سایر اجرا مقدار کمی است، اما اثر مهمی بر روی عملکرد بهینه،دوام و پایداری مخلوط های آسفالتی دارد. امروزه به منظور اصلاح قیر های خالص معمولی و ارتقای عملکرد مخلوط های آسفالتی از موادافزودنی اصلاح کننده قیر استفاده می شود. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی اثر نانو رس به عنوان افزودنی قیر برای بهبود مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر رطوبت است. برای این منظور از مصالح سنگی آهکی با دانه بندی شماره 4، پودر سنگ به عنوان فیلر، قیر خالص از نوع 70 - 60 و از دو نوع نانو رس مونت موریلونیت CA و CB به عنوان افزودنی قیر استفاده شده است. برای ارزیابی اثر نانورس آزمایش مارشال، آزمایش جوشان تگزاس به همراه پردازش تصویر بر روی نمونه های متراکم نشده، آزمایش حساسیت رطوبتی و آزمایش مدول برجهندگی بر روی نمونه های مخلوط آسفالتی حاوی 2، 4 و % 6 از هر دو نوع نانو رس و نمونه شاهد انجام گرفته است. نتایج حاصل از این آزمایش ها بهبود عملکرد مخلو طهای آسفالتی با افزوده شدن نانو رس در برابر رطوبت را نشان م یدهد. مطابق نتایج، نمونه های حاوی نانو رس CA عملکرد بهتری نسبت به نمونه های حاوی نانو رس CB دارند

مخلوط آسفالتی گرم، نانو رس، حساسیت رطوبتی، جوشان تگزاس