منصور فخری - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
محمد آلاله - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
علی ادریسی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران

سیستم مدیریت روسازی، روش و یا عملکردی ایجاد میک‏ند که مدیران از آن در هدایت و کنترل منابع خود در جهت کاهش هزین هها استفاده م یکنند. در این بین، استفاده بهینه از فعالی تهای بهسازی، نقش قابل توجهی در کاهش هزین ههای مدیریت راه دارد. در اینپژوهش، یک مدل برای بهینه کردن فعالیت های تعمیر و نگهداری راه ارائه می شود و دو تابع هدف به طور هم زمان بهینه می شوند.دو تابع هدف مورد نظر در مدل عبارتند از: 1(کمینه کردن هزینه کاربران راه 2( کمینه کردن هزینه مدیریت راه. از مدل تحقیق، برایبهسازی روسازی محور بوئین زهرا - ساوه استفاده شده و پیش بینی عملکرد روسازی با استفاده از فرآیند تصمیم گیری مارکوف صورت گرفته است. بر اساس جواب بهینه مدل، به ترتیب کل هزینه مدیریت راه و کاربران راه، 5/ 21 و 13534 میلیارد ریال به دست امده است که نشان می دهد هزینه های کاربران راه در برابر هزین ههای مدیریت راه، بسیار بیشتر است. بنابراین در تصمی مگیر یهای مدیریتی، باید این هزینه هنگفت مورد توجه قرار گیرد. همچنین نتایج مدل نشان می دهند فعالی تهای پیشگیرانه نسبت به روکش آسفالتی، در کاهشهزینه های کاربران )بر واحد هزینه( بیشتر موثر است و مقدار هزین ههای بهسازی در سا لهای اولیه دوره برنامه ریزی، تاثیر بسیار زیادیدر کل هزینه های بهسازی مدیریت راه دارند. بنابراین مدیریت مذکور باید در سا لهای اولیه دوره برنامه ریزی، بودجه مناسب و کافی برای طر حهای بهسازی اختصاص دهد

نگهداری راه، هزینه کاربران، فرآیند تصمی مگیری مارکوف