ماندانا صدرزاده - استادیار گروه زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تهران، ایران

امروزه متخصصان برنامه ریزی پی- زبان شناسی 1(PNL)با تمرکز بر زبان ناخودآگاه (دیداری،شنیداری، تن-جنب شناسی 2، لامسه، چشایی) از قصه های تمثیلی به عنوان ابزاری مؤثر در آموزش وتحول دریافت های انسان ها از واقعیت بهره می برند. ارجاع تمثیل عموماً داستانی واقعی یا تخیلی کمابیش بلند و اندیشیده است که با برقراری تداعی و پی آیند به مخاطب کمک می کند تغییری دروضعیت روحی و... فکری اش ایجاد کند. اما توجه به شرایط خاصی ضامن سودمندی حکایت تمثیلی است؛ چگونگی ساختن قصه ای مطابق با نیاز روحی و درونی مخاطب، نحوه بیان، نوع واژگان و تأثیرنقل قصه در قصه ناتمام جهت انگیزش همکاری ناخودآگاه مخاطب، همگی مضامین اصلی نوشتارحاضر را در بر می گیرند.

قصه، تمثیل، استعاره، تعلیم و تربیت، تداعی