گستره عناصر نماد و اسطوره در اشعار سمیح القاسم و حسن حسینی

اشغال فلسطین و حمله عراق به ایران، به عنوان دو رخداد بزرگ قرن بیستم، زندگی مردم دو سرزمین .. را تحتالشعاع خود قرار دادند. در این میان ادبیات - بهویژه شعر - به عنوان یکی از حوزههای اندیشهٔ فلسطینی و ایرانی، شاهد تحولی بنیادین بود. شاعران دو سرزمین به موازات حملهٔ دشمن، همدوش رزمندگان در برابر تهاجم به پا خاستند. از جمله این شاعران، سمیح القاسم و حسن حسینی بودند که با آفرینش اشعاری گونه گون میراثی ارزشمند در عرصه شعر پایداری به جای گذاشتند. یکی از شاخصهای این نوع ادبی استفاده چشمگیر شاعر از مضامین نمادین و اسطورهای است. این پژوهش بر آن است تا میزان به کارگیری مفاهیم نمادین و اسطورهای را در شعر پایداری سمیح القاسم و حسن حسینی بررسی کند و همسانی ها، تفاوتها، تحولات و دگرگونیهای معنایی این مضامین را در قالب نمودارها و جدولها به صورت مستند ارائه دهد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که سمیح القاسم و حسینی از نمادها و اسطورههای طبیعی، انسانی، حیوانی و مکانی استفاده کردهاند، اما مضامین نمادین و اسطورهای اشعار سمیح در مقایسه با اشعار حسینی ابتکار، تنوع و گسترش بیشتری دارد.

Keywords:

شعر پایداری , نماد و اسطوره , سمیح القاسم , حس حسینی