کبری روشنفکر - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران،ایران
مرتضی زارع برمی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران
حسینعلی قبادی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی ،دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران

ادبیات مقاومت چهرهای انسانی و جهانی دارد و تلاشهای یک نسل مبارز را که برای رهایی سرزمین، دین، فرهنگ و سنتهای خود از چنگال تجاوزگران به حریم ارزشهای ملی و انسانی به پا خاسته عراق به ایران، باعث آفرینش آثاری یگانه در حوزهٔ ادبیات مقاومت ملل شد. آثار شاعر مقاومت فلسطین، (سمیح القاسم) و شاعران دفاع مقدسی ایران، ((حسن حسینی» و «قیصر امینپور» میراثی ارزشمند در عرصهٔ شعر مقاومت دو سرزمین است.پژوهش حاضر بر آن است به بررسی همسانی ها و تفاوت های شعر مقاومت دو سرزمین با اتکاء بر آثار شاعران مورد نظر بپردازد. یافته های پژوهش نشان میدهد که احساس تعلق به سرزمین، دفع تجاوز و اشغال خارجی از عوامل اصلی بروز عناصر مقاومت در شعر سمیح، حسینی و امین پور هستند. سرزمین، جنگ زدگان، قیام علیه متجاوز، انگیزههای دینی و قومی مبارزه، شهادت، دشمن، آرمان گرایی و اعتراض به نادیده گرفتن ارزشهای جریان مقاومت از مهمترین درونمایه های اشعار شاعران مورد نظر به شمار می روند.

درونمایه، شعر پایداری، سمیح القاسم، حسن حسینی و قیصر امین پور