بررسی پیکره بنیاد مفعول نمایی افتراقی در مازندرانی
Publish place: Language Related Resaerch، Vol: 3، Issue: 2
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 453
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LRR-3-2_002
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395
Abstract:
چنانچه در زبانی برای نشان دادن نقش مفعولی از نشانهٔ حالت استفاده شود، در آن زبان مفعول نمایی وجود دارد و در صورتی که نشانهٔ حالت مفعولی تنها با زیرمجموعه ای از مفعول های ان زبان همراه در شود، مفعول نمایی به صورت افتراقی است. ویژگیهایی مانند «معرفگی» و «جانداری» مفعول از جمله دلایل حضور نشانهٔ مفعولی در کنار یک مفعول در میان برخی زبانهای جهان هستند. هدف از نگارشی مقالهٔ حاضمسر، بررسی وضعیت مفعول های مستقیم نشانه دار و بدون نشانه، با توجه به جانداری و معرفگی، در متون مکتوب مازندرانی است تا از این طریق رابطهٔ بین این عوامل مشخحصی شود. در این پژوهشی از رویکرد «آیسن» )2003( در چارچوب «نظریهٔ بهینگی» استفاده شده است. با بررسی « مفعولی نمایی افتراقی» در یک پیکرهٔ مازندرانی لار مجموع، گروه اسمی مفعول مستقیم، شناسایی ددی و مشخحصیل شد که هر دو ویژگی معرفگی و جانداری در حضور نشانهٔ مفعولی در کنار مفعول مستقیم - .در این پیکرهٔ زبانی از زبان مازندرانی تأثیرگذار هستند
Keywords:
Authors
محمد راسخ مهند
دانشیار گروه زبان شناسی همگانی، دانشگاه بوعلی سینا،همدان، ایران
راحله ایزدی فر
دانش اموخته کارشناسی ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران