محمد حسین رمضان کیایی - استادیار گروه زبان و ادبیات آیتالیایی،دانشکده زبان ها وادبیات خارجی،دانشگاه تهران، ایران
ایمان منسوب بصیری - دانشجوی دکتری ادبیات آیتالیایی،دانشگاه رم ساپینتزا، رم ،آیتالیا

انئید ویرژیل یکی از شاهکارهای حماسی جهان و بدون شک گران قدرترین نمونهٔ حماسهٔ لاتین است. هرچند می توان این کتاب را حماسهٔ مصنوع به شمار آورد، در این مورد نیز حقیقت با مجاز درمی آمیزد و اسطورد پردازی شاعر متأثر از وقایع تاریخی از یاد رفته است. نگارنده در مقالهٔ حاضر بر آن است که با استفاده از متون حماسی شاعران لاتین پیش از انئیله - که اغلب از سخنوری یونان متأثر بودهاندویژگیهای برجستهٔ این کتاب را در حوزهٔ معانی و بیان و بدیع نشان دهد. با توجه به ابیات انگشت شماری که از شاعران حماسهسرای لاتین پیش از ویرژیل برجای ماند د است، نمیتوان در این باب به سبک شاعران مقدم و بنابراین تأثیرهای بلاغی مجموعهٔ آثار آنان بر ویرژیل پرداخت. تنها راد ممکن، بسنده کردن به ابیات اندک باقی مانده و بررسی بلاغی آنهاست. از این رو، در این گفتار پس از بیان شرح حال کوتاهی از این شاعران، به ذکر مؤثرترین ویژگی سبکی سخن آنان با توجه به ابیات نمایندهٔ آن در نظم و سیسرون در نثر است، با تمایز آشکار از لاتین عامیانه و باستانی، در شکل گیریشیوهٔ بیان و بلاغت انئید سهم بسیاری دارد.واژه های کلیدی.

: انئید، ادوسیا، آنالس، کهن گرایی، حماسهٔ لاتین، ویژگیهای بلاغی