فروغ کاظمی - استادیار زبان شناسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران ، مرکز ،ایران

جستار حاضر به ارزیابی خطاهای دستوری لک زبانان در کاربرد زبان فارسی پرداخته است. در پژوهشی پیش رو، ابتدا تنوع خطاها و حوزههای رخداد آنها بر مبنای طبقه بندی کوردر (1975) به دست آمد. آنگاه دو فرضیهٔ « قوی» و «معتدله» در تحلیل دادهها ملاک عمل قرار گرفت. یافتههای پژوهشی بر غالب بودن نقشی فرضیهٔ معتدله در یادگیری زبان دوم صحه گذاشت. این پژوهش هرچند حاکی از تأثیرپذیری نسبی زبان آموزان از انتقال بین زبانی است، نتایج متن یادگیری (محیط) را مؤثرترین عامل در یادگیری می داند. گفتنی است از میان خطاهای دستوری ایجاد شده، تعمیم افراطی، قیاسی نادرست، تقریب و اطناب میزان قابل توجهی را نشان نمیدهد. از این رو، انتقال درون زبانی یا استفاده از راهبردهای ارتباطی را نمی توان از عوامل اصلی در بروز خطاها قلمداد کرد. نتایج پژوهشی همچنین مبین این نکته است که به موازات تسلط هر چه بیشتر زبان آموزان بر زبان مقصد از وقوع خطاها کاسته می شود. بدین سان به واقعیت قاعدهمندی خطاهاپی می بریم که از نظرگاه پژوهشهای مربوط به این حوزه در خور توجه است

یادگیری زبان، بررسی خطا، خطاهای نحوی، زبان فارسی، زبان لکی