منصور شعبانی - استادیار زبان شناسی ،دانشگاه گیلان، ایران

هدف از انجام این پژوهش، تبیینی مناسب از ساختار ارتقای گره راست در زبان فارسی است. در پیشینهٔ تحقیق مرتبط، سه تحلیل متفاوت از این ساختار پیشنهاد شده است که عبارتاند از: «ارتقای گره راست, به منزله حاصل حرکت متوازی»، «ارتقای کره راست به منزله حاصل فرآیند حذف» و «ارتقای کره راست به منزلهٔ اشراف چندگانه». استدلالهایی مانند ناسازهها به عنوان هدف ارتقای گره راست، عدم تبعیت ازجزیرهها، تخطی از محدودیت سقفت راست و عدم امکان حرکت برخی از سازهها، نشان میدهند که ارتقای گره راست زبان فارسی حاصل عملکرد حرکت متوازی نیست. نتایج این پژوهش نشان میدهد که ساختار ارتقای گره راست زبان فارسی همگن نیست و می توانیم این ساختار زبان فارسی را به دو گروه متفاوت تقسیم کنیم؛ بنابراین، برای تبیین آن به بیش از یک رویکرد نیاز داریم. استدلالهایی از قبیل مطابقهٔ جمعی، بی :خوانش درونی صفات رابطهای و سور «هریک»، نشان میدهند که برخی از نمونه های ارتقای گره راست ؟ , حاصل اشراف چندگانه هستند و استدلالهایی از قبیل ناسازهها به عنوان هدف ارتقای گره راست، نحوهٔ مطابقه در برخی نمونه ها، برخی نمونه ساختهای نظارت و همسان نبودن هم پایه ها در قطبیت، نشان می دهند که برخی نمونههای دیگر حاصل عملکرد فرآیند حذف هستند.

ارتقای گره راست، حرکت متوازی، حذف، اشراف چندگانه، مطابقه