رامین صمدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
حسین شایقی - دانشکده فنی دانشگاه محقق اردبیلی
حیدرعلی شایانفر - دانشکده برق دانشگاه علم و صنعت ایران

تجدید ساختار در سیستم های قدرت باعث ورود روز افزون تولیدات پراکنده در این سیستم ها شده است. واحدهای تولید پراکنده با توجه بهمشخصات، شرایط بهره برداری و مکان نصب، می توانند منشا تاثیرات مثبتی مثل بهبود قابلیت اطمینان شبکه های توزیع باشند. در این مقاله اثر واحدهای تولید پراکنده روی قابلیت اطمینان شبکه های توزیع مدل سازی شده است. در این مدل سازی سعی شده است تا واقعیت عملی بهره برداری از شبکه های توزیع هرچه بهتر شبیه سازی گردد. در نهایت روی یک فیدر توزیع فشار متوسط واقعی، جایابی بهینه واحدهای تولید پراکنده برای بهبود قابلیت اطمینان با استفاده از الگوریتم ژنتیک، انجام شده است.

الگوریتم ژنتیک ، تولید پراکنده (DG ) ، شبکه توزیع ، قابلیت اطمینان