محمد اکبر پور - استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی گروه جغرافیا- دانشگاه رازی
مجتبی نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه رازی

به دنبال حاد شدن مشکلات نواحی قدیمی (فرسوده) شهر، دولت ها توجه ویژه ای را نسبت به نواحی قدیمی شهر مبذول داشته اند. این نیاز به طرح رهیافت باز آفرینی شهری که ماهیت پویا و بلند مدتی را انعکاس می داد، منجرگردید. بازآفرینی شهری برخلاف فعالیت های توسعه شهری و یا ایجاد شهرک های جدید، فرایندی است که باید از یک پیشرفت تدریجی برخوردار باشد. این مقاله با رویکردی توصیفی تحلیلی، ازروش مطالعات میدانی و کتابخانهای و با استفاده از مدل سوات و فرایند تحلیل سلسله مراتبی و با بهرهگیری از نرمافزار Expertchoice ، تهیه و تدوین شده است. در این مقاله به بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصتهاو تهدیدهای بافت فرسوده ی شهری در محله درمانگاه شهر زنجان پرداختهایم. یافتههای حاصل از تحلیل مدل فوق در این تحقیق نشان میدهد که دسترسی آسان به نقاط دیگر شهر و تسهیل امکان مداخله دربافت، به دلیل وجود درصد بالای ساختمانهای یک و دو طبقه، به ترتیب مهمترین نقاط قوت و در عین حال فرسودگی اغلب مساکن و بافت کالبدی محدوده ی مورد مطالعه، غیراستاندارد بودن مصالح به کار رفته در اغلب ساختمانها و وجود معابر تنگ و باریک به ترتیب مهمترین نقاط ضعف بافت فرسوده ی شهری محله هستند. تحلیل های نهایی در این مقاله ، به راهبردهای رهگشا برای اصلاح و بهبود بافت فرسوده ی شهری در زنجان، منجر شده که در متن مقاله به تفصیل آمده است.

بافت فرسوده،مدل سوات و تحلیل سلسله مراتبی، فرسودگی کالبدی، محله درمانگاه